Page 19 - R1Guidebook_Final revised version for translation after visual changes_PL

18

2.2 AKTUALNE USTALENIA Z NIEMIEC

2.2.1 STAN CYFRYZACJI KRAJU I POZIOM KOMPETENCJI CYFROWYCH W
POPULACJI

KRAJOWA STRATEGIA CYFROWA
Jeśli chodzi o krajowe strategie cyfryzacji, politycy regularnie omawiali swoje dążenie
do cyfryzacji państwa. Realizacja tego podejścia do cyfryzacji okazała się stosunkowo
powolna w porównaniu z sąsiednimi krajami europejskimi. Pragnienie cyfryzacji jest
spowalniane przez ograniczenia infrastrukturalne, takie jak wolne połączenia
internetowe w porównaniu z krajami sąsiednimi. Krajowy plan cyfryzacji obejmowałby
w szczególności poprawę sieci cyfrowej w Niemczech.
W Niemczech cyfryzacja systemu edukacji nie jest obecnie zbyt rozpowszechniona.
Ocena cyfryzacji niemieckich sal lekcyjnych w 2021 r. w wyniku pandemii Covid
pokazuje, że w badaniu trzynastu krajów Niemcy zajęły dwunaste miejsce pod
względem cyfryzacji. Podczas gdy średni odsetek sal lekcyjnych korzystających z
cyfrowego uczenia się wynosił 78,2% w ocenianych krajach, odsetek niemieckich sal
lekcyjnych korzystających z narzędzi cyfrowych wynosi 60,2%. Warto wspomnieć, że
przeprowadzona ocena nie uwzględnia rodzajów narzędzi cyfrowych.

2.2.2 KOMPETENCJE I UMIEJĘTNOŚCI CYFROWE WŚRÓD OBYWATELI
W populacji Niemiec cyfryzacja jest powszechna. Należy zauważyć, że starsze
pokolenie wydaje się korzystać z technologii w mniejszym stopniu niż populacja w tym
samym wieku w sąsiednich krajach.

DOROŚLI UCZNIOWIE W TRUDNEJ SYTUACJI
Jednak w Niemczech istnieje wyraźna potrzeba nowo zaprojektowanych programów
nauczania, które motywują uczniów i przekształcają ich w aktywnych uczniów, aby
zaangażować ich w ciągłe uczenie się. W wyniku tego, że nauczyciele są przytłoczeni
lub niedostatecznie przygotowani do nauki cyfrowej, mają mniej czasu na skupienie się
na nauczaniu i angażowaniu swoich uczniów. Z tego powodu wzrosła liczba osób
porzucających naukę wśród najbardziej narażonych grup uczących się w ramach
edukacji dorosłych.
Badanie OECD z 2021 r. wykazało, że Niemcy wykazują jedne z największych
nierówności w programach kształcenia ustawicznego. Grupy szczególnie wrażliwe, tj.
uczący się dorośli, pracownicy o niskich zarobkach i pracownicy MŚP, mają najniższe
wskaźniki uczestnictwa. Wynika to z ograniczeń finansowych i czasowych oraz
nieelastycznych możliwości uczenia się. Z tego powodu Niemcy powinny skupić się na
tworzeniu bardziej elastycznych możliwości uczenia się dla tych grup, aby zachęcić je
do udziału w szkoleniach.